Huisvesting

Mijn huis vindt het niet erg dat ik volgende week vertrek geloof ik. Ik woon in de ‘teachersbuilding’ van de universiteit. Deze is op de zuidcampus en dient, zoals het woord al zegt, als huisvesting voor docenten en hun familie. Ik kom veel Opa’s en Oma’s tegen hier. Het appartementenblok is van de typische Chinese makelij en begint zo langzamerhand in stukjes uiteen te vallen. Ik heb er zes maanden prima in gewoond hoor, maar als ik er langer ga blijven moet ik toch de nodige reparaties uit gaan voeren.

Drie weken geleden stond ik een keer onder de douche toen er op een gegeven moment geen water meer uit de douchekop kwam. Maar ik hoorde het water well op de grond stromen. Wat was er? Het water kwam er ergens halverwege de slang uitzetten. Hm. Beetje vreemd.
Lingke wist het ook niet; ‘everything in this house is old’ was haar commentaar. Maar goed, de douchekop uit elkaar gesloopt, iets met een rubbertje. Geen idee waar je een nieuwe moet krijgen. Lao Ying, waarvan ik altijd zeg dat hij alles weet omdat hij uit Nanchang komt, wist het ook niet. Nou ja, dan maar gewoon met de slang, dat is voor een maand ook prima en als je de douchekop van de slang haalt komt het water wel gewoon aan het einde van de slang naar buiten.
Overigens is er dan nog steeds lekkage. Ik kom iedere dag thuis en ga eerst maar in de badkamer kijken om de waterschade op te nemen. Inmiddels weet ik dat het enigszins helpt het water volledig af te sluiten. Maar zelfs dan sijpelt het nog weleens ergens doorheen.

Dus ja, het is wat met dat water. Ik kom weleens water op random plaatsen tegen. Toen ik 2 maanden in het huis woonde stond ik op een bloedhete dag op. Hé, er komt water onder de wasmachine vandaan. Maar die gebruik ik helemaal niet!! Lingke, weet jij iets van het water? 'Oh, nee. 5 min geleden was ik hier en toen was alles prima'. Dat gaat wel erg snel dan.
Een blik om de hoek, in de badkamer gaf de oorzaak. De afvoer van de wasbak daar was verstopt. Het behoeft enige uitleg over de opzet van het geval. Er is een wasbak in een soort aanrecht, het water uit de kraan loopt via een slang in een ingemetselde bak en van daaruit via een gat vlakbij de muur naar beneden. Dit is gewoon een open verbinding en als het een beetje verstopt is blijft het water in die bak staan. De slang van de wasmachine komt ook uit in die bak. Nu was het zo dat de verstopping waarschijnlijk een of twee verdiepingen lager was (ik woon op de derde, of vierde als je op de Chinese manier telt). Door de verstopping kon het water van boven ons (er zitten nog twee etages boven) ook niet weg en de boel kwam via onze afvoer naar boven zetten. Wat een enorme bende was dat. En de slang van de wasmachine had water opgenomen om dat onder de wasmachine weer naar buiten te laten komen. Kringetje rond dus en dweilen. In eerste instantie was het letterlijk met de kraan open aangezien er nieuw water kwam als je het net had weggehaald. De bak leeggeschept en schoongemaakt. Nu gaat het wel weer redelijk. Maar grote wasbeurten moet je er maar niet mee doen, dan komt er teveel water in de bak. Dat is jammer, want het is de kraan die, naast de douche, voldoende druk heeft om er water uit te krijgen. Het water moet vanaf beneden omhoog gepompt worden en bij ons is er niet veel meer over. In de keuken is het erg weinig. Dus als je water wil koken om te drinken of te wassen kun je de waterkoker onder de kraan zetten en even iets anders gaan doen.
Ach, als je het weet is het allemaal prima. Het hoort erbij. Ik vraag me dan wel af hoeveel water er bij mijn bovenburen uit de kraan komt.

Mij huis beschikt over horren voor de ramen. Maar helaas, die zijn stuk. Te stuk om alle gaten te plakken. Dus ja, muggen komen gewoon binnen en vonden een buitenlander wel een feestmaal. Lekker dan. Klamboe dan maar? Hehe, dat bleek een soort tent te zijn (foto). Dus toen was ik aan het kamperen in mijn eigen huis. Op een bepaalde manier ben je hier altijd wel aan het kamperen: je moet altijd je wc papier meenemen want dat is nergens.
In de keuken is een gasfornuis, dat ging ik een keer proberen maar dat deed het niet. Er kwam wel gas maar geen vuur. Ok, dan maar niet gebruiken. Om toch te kunnen koken heb ik een kookplaat gekocht, en een nieuwe wok want de wok die er was, was niet om aan te raken. Ik dacht dat er schimmel in stond, maar later bleek het opgedroogd water te zijn. Er zit zoveel ijzer in het water dat het een flinke laag in de pan achterlaat als je die niet afdroogt. En Chinezen drogen hun vaat nooit af. Dus binnen de kortste keren zien dingen er aardig smoezelig uit.
Kabels kopen overal, voor mijn ramen, dwars over de straat. Kabels voor de airco’s (die zijn heel hard nodig) en flatscreen tv’s (ook heel belangrijk). Gelukkig lopen die kabels wel op aardige hoogte, zodat er niet om de haverklap kortsluiting ontstaat doordat de elektriciteitskabel op een random plek over de grond sliert. Ik kom namelijk niet alleen in mijn huis op random plekken water tegen, maar ook op straat…

Maar met al deze mankementen heb ik een half jaar prima gekampeerd. En ik kan er hartelijk om lachen. Ik ben nog steeds blij dat ik niet in de studenten-slaapzalen woon. Dan doet alles het misschien wel, maar ben je nooit alleen. En dat is in deze chaos toch af en toe wel prettig.